20 juli, 05:08, Sheremetyevo Airport, moscow

Een paar groepjes ontzettende Hollandse jongens lijken dezelfde vluchten te hebben geboekt. Ik twijfel even of ik ze aan zal spreken, maar ik besluit dat ik op dit moment een paar uurtjes slaap toch echt meer waardeer dan hun gezelschap. Als ik een groot stuk, viezig tapijt met een rij van zo'n 20 slapende backpackers zie, wandel ik er snel langs. No way dat ik op dat smoezelige tapijt ga liggen. Na een klein rondje en tien minuten later voeg ik me braaf tussen de rij slapende backpackers. Is nog best oké, die harde grond. Ik eet het ontbijtje dat ik in het vliegtuig heb gekregen (2 stukjes Russisch brood, 2 stukjes anders Russisch brood en 2 muesli repen, bedank Kel). Mijn lenzen zijn toch wel een beetje droog van de airco in het vliegtuig, dus deze moeten echt uit. Dat lijkt me beter ook, want als ik die voorbij wandelende, starende mensen niet zie, lijkt het ook alsof ze niet staren. Dat is zo fijn aan lenzen, vooral als je zo'n schele kip bent. Ik steek m'n arm door een hengsel van m'n tas, bindt mijn schoenen eraan en ga met mijn hoofd op mijn tas liggen. Slapen lukt niet (iets met adrenaline), vandaar deze vijfde blog op rij.